Op weg naar anders leven…

Mijn goede voornemens voor 2019? Serieus?

Daar passeerde het weer: de allermooiste periode van het jaar waarin we onszelf wat loze beloftes maakten. Menig mens beweerde ook dat ze “het dit jaar écht menen, maar écht hé!”

… dus ben ik ook maar van die mening aangedaan. Maar echt hé! Serieus!

De aanleiding waren deze mooie video’s, gemaakt voor mijn project Delende Buurten

Zie hier mijn toppertjes van deelnemers aan mijn project Delende Buurten: 30 dagen zonder eigen wagen leven maar in ruil een reeks duurzame alternatieven uittesten…

Dit terwijl ik zelf tot voor kort telkens weer de auto nam: naar de supermarkt, naar mijn hobby’s, naar eender welke sociale voorziening om weet ik veel wat te doen.

Als ik een excuus moet verzinnen, zou ik het wijten aan mijn te landelijk gelegen woning, aan een baan zonder fietspad en waar bovendien 70 km per uur mag gereden worden.

In het begin sprong ik nog op de fiets om de 6 km (énkel! Mét berg omhoog) met boodschaptassen te overwinnen… tot de tweede keer lekke band en de dichtstbijzijnde fietsenmaker pas een dorp verder, mij de das omdeden. Het ondenkelijke gebeurde: ik werd te afhankelijk van mijn wagen en daar werd ik toch wat ongelukkig van.

 

Tot ik recent verhuisde naar “’t stad” (Allé, de randparking)

Zo begon mijn goede voornemen vorig jaar in december al, vandaar mijn blind vertrouwen erin. Ik wou af van het ongemakkelijke afhankelijkheidsgevoel, maar het groeide uit tot een drang om eigen impact op milieu en planeet te beperken in al de kleine dingen die ik dagdagelijks doe. Want ik besefte: er zijn nog zot veel dingen die ik anders kan aanpakken.

Bijvoorbeeld

  • De verpakkingsvrije winkels beter leren kennen: tandpastablokjes, solide deo of douchegel per liter inslaan? Alsook de wasbare watjes aanvullen die op mysterieuze wijze door de wasmachine worden opgeslokt. #WasAlGoedBezig
  • Minder vlees eten: heeft ook meer impact op milieu dan ik zelf verwachtte. Na #30DagenZonderWagen toch de #40DagenZonderVlees eens proberen… Ah juist, was diëten ook geen goed voornemen?
  • De wagen vaker laten staan… Ondanks het eerste vriesweer.

 

Alle begin is moeilijk

Over de eerste twee voornemens zal ik niet verder uitweiden: daar bestaan al genoeg apostelen voor die je beter de weg leiden dan ik.

Wel geef ik hieronder mijn stappenplan mee om de wagen aan de kant te laten

Kijk vooral naar je eigen leefwereld. Wat zijn je meest gemaakte verplaatsingen? Wat is daar positief of negatief aan?

  • De auto laten staan om te winkelen lukt me gemakkelijker dan verwacht. Om me vlot in de stad te verplaatsen is een fiets (of zelfs te voet) nu eenmaal het vlotst.
  • De auto laten staan om in een andere stad te geraken is lastiger dan verwacht. De 8 kilometer naar kinesist, huisarts of sportzaal zijn me net iets te ver om in de koude en in het donker comfortabel af te leggen. Ik kijk al uit naar de lente (en de mooie fietsbenen, hoera!) In tussentijd deel ik mijn ritten op carpool.be.
  • Voor kerst kreeg ik een prachtige fietsmand cadeau… een verslaving die ik opdeed door veel met Blue-bike te rijden. Eenmaal je zo een fietsmand gewoon bent, dan lijkt een bagagedrager plots toch niet voldoende. Hoezo, die nieuwe kattenbank geraakt er niet op vast gebonden?

Hoe zou je dat gemakkelijk anders kunnen aanpakken? Welke mobiliteitsalternatieven zijn er in je omgeving? (Val gerust buren en vrienden eens lastig.)

  • Hoewel nog geen oldtimer, is mijn wagen aan het einde van zijn leven. Tijd dus om mijn opties voor autodelen te ontdekken: Cambio? Stepp.inn? Cozycar? Keuze zat!
  • Meer voor trein dan auto kiezen, want treinen is altijd een beetje reizen. Mijn familie woont op een uurtje rijden zowel met trein als auto. De auto kost me 0.34 euro per kilometer – zonder de parking mee te rekenen – wat op zich al even duur is al een weekendbiljet met de trein. Het enige nadeel? Ik ben afhankelijk van een uur om te vertrekken. Maar ik zit niet te stressen achter het stuur en geniet met een boek van wat me-time.
  • Stiekem droom ik van mijn eigen bakfiets. Dit is een serieuze investering. Om zeker te zijn dat het mijn ding is, is het misschien nuttiger om dit eerst even uit te testen. Wie weet vind ik het overbodig om zelf eentje in huis te halen en deel ik liever met de buren.

 

“Pratice what you preach.”

Naar het schijnt werken goede voornemens het best als je deze aan veel personen met voldoende Poeha! verkondigt. Dus weet je wat? Merci! om deze blog te lezen en me te helpen deze voornemens waar te maken. Laten we zeggen… een update in juni 2019 dan maar?

PS Terwijl ik deze blog schrijf, vind ik de moed om mijn nieuwe fietsmand vast te vijzen en spring ik toch dapper de fiets op naar de winkel. Had ik nu maar nog plaats voor de bakken met glazen flessen…

Verdere steun betuigen mag altijd via mijn instagram account Elke.Vandenbroucke met de hashtag #GoedBezig

***