Op naar Albaniaaaa!

Na het festival konden we eindelijk op ons gemak liften. We moesten ons geen zorgen meer maken over tijd noch plaats. De volgende bestemming was Albanië, een van Sonny’s favoriete landen. En ja, alles voldeed weer aan de verwachtingen.

Gedurende onze reis hebben we nog geen enkele keer temperaturen meegemaakt die onder de 30°C gingen. En ook de dag van ons vertrek richting Albanië had de zon niet veel tijd nodig om die temperaturen al van ’s morgens de hoogte in te duwen. Tijdens het maken van onze valies zweetten we ons te pletter en zorgde de kater voor wat vertraging.

Na het opslaan van ons rantsoen voor die dag en andere lifters geluk te wensen begonnen we aan het vervolg van ons liftavontuur. We hoefden niet al te lang te wachten vooraleer we onze eerste rit tot iets voorbij het stadje Budva hadden.

Daar kwamen we Quinten tegen en besloten we samen door te liften naar Albanië. Een autoverzamelaar van Slovenië pikte ons op en wist ons af te zetten tot net voor de grens van Albanië en Montenegro.

Deze man was erg slim. Hij toonde ons eeuwenoude olijfgaarden en nam ons mee naar een lokaal marktje om wat voedsel te kopen dat bekend staat als afrodisiacum: ocra en granaatappelsiroop. Hij sprak perfect Engels, iets wat je niet van iedereen kan verwachten in Oost-Europa. We praatten over zijn autocollectie en ervaringen met reizen.

We stopten onderweg ook voor een prachtig uitzicht over een vissersstadje dat ondertussen omgebouwd is tot een luxeresort. Deze man was niet de eerste die stopt om ons onderweg foto’s te laten trekken van het uitzicht.

We werden wederom afgezet aan een tankstation en het duurde niet lang voor we onze volgende lift te pakken hadden richting het centrum van Tirana. Uiteindelijk worden we aan de deur afgezet en onderweg leerden we wat nieuwe Albanese woordjes. Po betekent ja en yo betektent nee. Maar meer hierover in het volgende bericht.

In Tirana sliepen we in een groot appartement van een Albanese familie voor 9 euro per persoon en aten we onze buikjes rond in het luxueuze restaurant naast de deur voor nog geen 5 euro per persoon. Ons leven in het Albanees paradijs was begonnen!!

Tot snel lieve lezers

Julie (verbrande buik en zij) en Sonny (verbrande neus).